கவிதைகள்
மே தினமே வா
இன்னமும் இங்கே
உழைக்கும் கைகளின்
விலங்குகள் உடைபடவில்லை
சிந்தனைச் சிறகுகளின்
அடிமைச்சங்கிலி உடைபடவில்லை
உழைக்கும் மக்களின்
வறுமைக்கோடு உடைபடவில்லை
மே தினமே வா
உரிமை கேட்கும்
விடுதலைக் குயில்களோடு வா
இழந்தவை மீட்கும்
புரட்சி விரல்களோடு வா
ஆதிக்க நெருப்பை
ஊதி அணைக்கும்
ஊழிக்காற்றாக வா
ஓங்கிய கரங்களின்
வலிமைக்குரலாக
வா வா வா மே தினமே!
மரங்களே
என்ன இப்படி கிளம்பி விட்டீர்கள்?
காடு அழிக்கும் கயவர்
கண்டு அச்சமா?
கால நிலை மாற்ற துயரம்
கண்டு அச்சமா?
நீர் உறிஞ்சு மூடர்
கண்டு அச்சமா?
நீர் போனால் எதுவும்
இங்கு மிஞ்சுமா?
மரங்களே
என்ன இப்படி கிளம்பி விட்டீர்கள்?
கிளைகளை வேர்களாக்கி
நிலவில் குடியேற திட்டமா?
கெட்டழிந்தும் திருந்தாத
மனிதனைப் பழிவாங்கும் கட்டமா?
வானவில்லை
துரத்திப்பிடிக்க முடியாது
வண்ணங்களை துரத்த முடியும்
ஆம்
வண்ணத்துப்பூச்சியை விரட்டுபவன்
வானவில்லை கைப்பற்ற முனைகிறான்
வண்ணங்கள் வெறும்
நிறங்கள் மட்டுமல்ல
வாழ்வின் அழகான கனவுகள்!
சாதிப் பாம்பு சுற்றிக் கிடந்த
சமுதாயம்
அனைவருக்கும் இருக்கவில்லை
சம நியாயம்
கீழென்றும் மேலென்றும்
சொல்லி வைத்தான்
தொட்டாலும் தீட்டென்று
தள்ளி வைத்தான்.
பொதுத்தெருவில் நடமாட
பொதுக் கிணற்றில் நீரெடுக்க
ஒடுக்கப்பட்டு ஒரு மக்கள்
தடுக்கப்பட
அப்போது ஒரு தலைவன்
வந்துதித்தான்
தீண்டாமை பெருங்கேட்டைச்
சுட்டெரித்தான்
வான்பொழிந்த நீரெடுக்க
எவர் தர வேண்டும் அனுமதி
பூ நிலத்தில் நாம் நடக்க
எவரிடம் பெற வேண்டும் அனுமதி
சட்டமன்றம் கதிகலங்க
தமிழ்த்தலைவன் இடிமுழங்க
யாவரும் எங்கும் செல்லலாம்
எவரும் எங்கும் நீர் அள்ளலாம்
ஆட்சிமன்றம் ஏற்றது அவன்
தீர்மானம்
மானுடத்தை காத்தது அவன்
தன்மானம்.
லண்டன் வட்டமேசை மாநாட்டில்
அம்பேத்கருடன் ஒலித்த
ஒடுக்கப்பட்டோரின் உரிமைக்குரல்
தமிழ் நிலத்தில் களை களைய
சமுதாய சீர்திருத்த
விதைவிதைத்த முதற்குரல்
தனிமனித புரட்சியின்
தன்னிகரில்லா அடையாளம்
இழிவுச்சொல்லை
எழுச்சிச் சொல்லாய்
மாற்றிக் காட்டிய இனமானம்!
தமிழ் நிலத்தின் பெருமகன்
வலுவிழந்த மக்களுக்காக
வழக்கு மன்றம் அதிர அதிர
வாதாடிய சட்ட நாயகன்
உள்ள சொத்தையெல்லாம்
இல்லாதவருக்கு
அள்ளி அள்ளி கொடுத்துவிட்டு
இறைவனான மாமனிதன்
துன்பத்தில் துடித்த தொழிலாளர்
துயர் துடைக்க
தமிழகத்திலேயே ஏன்
இந்தியாவிலேயே
முதல் தொழிலாளர் போராட்டம்
முன்னெடுத்து வென்றெடுத்த
உரிமை காத்த மாவீரன்.
பாட்டுக்கு ஒரு பாரதி எனில்
பேச்சுக்கு ஒரு வ.உ.சி என
செத்த பிணம் பிழைத்து எழ
பெருந்தமிழாய் முழங்கியவன்.
தாய்த் தமிழைப்
போற்றி வளர்த்த
தன்னிகரில்லா தமிழறிஞனே
தொல்காப்பியத்தை
திருவள்ளுவத்தை
பதிப்பித்து புதுப்பித்த
செழுந்தமிழ் சேவகனே
பாடற்றிரட்டு எனும்
தமிழிலக்கிய தேன் சிந்தும்
கவிதை பாடிய மகா கவிஞனே
எத்தனை நூல்கள் யாத்தளித்தாய்
அத்தனை நூலிலும்
தமிழ்த் தேன் வடித்தாய்!
தமிழகம் கண்ட
தற்சார்பு பொருளதாரத்தின்
தந்தை
உலகாண்ட வெள்ளையனும்
கண்டு மிரண்ட சிந்தை
முடியாது என நினைத்ததை
முடித்துக் காட்டிய விந்தை
கப்பலோட்டிய பெருந்தமிழனே
வீரவணக்கம்!
மாடு இழுக்க மறுத்த செக்கையும்
தான் இழுத்து சிலிர்த்த சிங்கமே
விடுதலை வேட்கையின்
வெப்பம் கூட்டிய
தெற்கிலிருந்து எழுந்த பெருந்தீயே!
அணையாது எரியும்
ஒவ்வொரு தமிழனின் நெஞ்சினிலும்
ஆற்றலோடு நீ ஏற்றிய
அறிவுச் சுடர்!
